Een nicht in de familie was in de jaren zeventig pas getrouwd, maar bleef met haar kersverse echtgenoot thuis wonen bij haar ouders. Op zich klinkt dat ouderwets, maar dat waren ze toch niet echt. De prachtige bungalow waarin ze ging wonen met haar ouders was in spiegelbeeld opgetrokken. De ene kant klassiek ingericht, de andere kant – haar kant – was uiterst modern gestyled volgens de laatste jaren ‘70 trends. En bij zo’n hippe bungalow hoorde toch ook eigenlijk een hippe auto. En die kwam er ook al snel, want het jong getrouwde stel kocht rond 1975 een prachtige beigekleurige Alfa Sud. Ik was nog maar 10 jaar oud en had eigenlijk nog nooit zo’n gave en snelle Alfa van dichtbij gezien. Ik vond hem buitenaards mooi en hij was andere voorwielaandrijvers uit die tijd ver vooruit. De Alfa presteerde dan ook erg goed en bezat perfecte rijeigenschappen.
Een half jaar na aanschaf kwam de aangetrouwde neef bij ons op visite en nam mijn vader mee naar de Alfa. Hij demonstreerde het openen van het kofferdeksel en tot stomme verbazing van mijn vader was het deksel bijna geheel uit de auto te nemen. De bevestiging van het deksel was namelijk na een half jaar al volledig doorgeroest. Met de rest van de auto liep het niet veel beter af, de Alfa heeft het nog geen jaar volgehouden en moest weer snel het veld ruimen. Een gebruikte VW Passat was de opvolger. Een iets minder hippe maar wel betrouwbare opvolger die heel wat langer meeging, ondanks dat de Passat niet nieuw was.
Vele jaren later las ik het verhaal van het Russische staal dat gebruikt was door de fabriek in Zuid Italië, waar de Alfa Sud haar naam aan te danken had. Het staal was onderdeel van een deal tussen Italië en Rusland, om de Fiat 124 in licentie in Rusland te gaan bouwen. Die Fiat 124 kennen we als de latere Lada 1200. Naar verluidt was niet alleen het slechtere Russische staal debet aan de roestende Alfa. Het blijkt dat veel ongelakte carrosseriën van de pas gebouwde Suds soms dagen in de regen stonden, alvorens ze gespoten werden. Die Suds roesten zelfs al voordat er een folder gedrukt was…
Auteur: Pieter Hof uit Boekelo is Saabliefhebber en lid van het bestuur van de Historische Automobiel Vereniging HAV.
Foto: Triple-green (WikimediaCommons)